Polski

Obóz koncentracyjny Gusen był obozem filialnym obozu koncentracyjnego Mauthausen. Jego budowa rozpoczeła się w grudniu 1939 roku. Pierwsi więźniowie zostali tam oficjalnie zarejestrowani w maju 1940 roku. Do wyzwolenia w maju 1945 roku w Gusen uwięziono 71 tysięcy więźniów z prawie 30 narodowości. Ponad połowa więźniów nie przeżyła swojego uwięzienia.

Po wyzwoleniu obóz został w krótkim czasie w znacznym stopniu rozebrany. W latach 60-tych międzynarodowe organizacje byłych więźniów wzniosły na własny koszt pomnik wokół ocalałego pieca krematoryjnego. Tak zwany Memorial de Gusen został uroczyście otworzony w 1965 roku. Dziś po obozie istnieją tylko nieliczne fizyczne pozostałości, a duża część dawnego terenu obozu została zabudowana osiedlem mieszkaniowym.

Od 1997 roku Republika Austrii jest odpowiedzialna za Miejsce Pamięci Obozu Koncentracyjnego Gusen – tego dawnego miejsca strasznych zbrodni i dzisiejszego miejsca pamięci oraz miejsca edukacji polityczno-historycznej.

Miejsce Pamięci Obozu Koncentracyjnego Gusen jest organizacyjnie częścią Miejsca Pamięci Obozu Koncentracyjnego Mauthausen. Jego zadaniem jest zakotwiczenie w świadomości społecznej historii obozu koncentracyjnego Gusen, pamięci o jego ofiarach oraz odpowiedzialności sprawców i osób postronnych, które się tylko bezczynnie tym zbrodniom przyglądały. Jednocześnie ma przyczyniać się do kształtowania publicznej dyskusji o historii w świetle jej znaczenia w dniu dzisiejszym oraz w przyszłości.